YASADIKLARIMDAN ÖGRENDIGIM BIRSEY VAR


   Yasadiklarimdan ögrendigim bir sey var:
   Yasadin mi, yogunluguna yasayacaksin bir seyi
   Sevgilin bitkin kalmali öpülmekten
   Sen bitkin düsmelisin koklamaktan bir çiçegi

   Insan saatlerce bakabilir gökyüzüne
   Denize saatlerce bakabilir, bir kusa, bir çocuga
   Yasamak yeryüzünde, onunla karismaktir
   Kopmaz kökler salmaktir oraya

   Kucakladin mi simsiki kucaklayacaksin arkadasini
   Kavgaya tüm kaslarinla, gövdenle, tutkunla gireceksin
   Ve uzandin mi bir kez simsicak kumlara
   Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir tas gibi dinleneceksin

   Insan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildigine
   Hem de tüm benligi seslerle, ezgilerle dolarcasina

   Insan baliklama dalmali içine hayatin
   Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasina

   Uzak ülkeler çekmeli seni, tanimadigin insanlar
   Bütün kitaplari okumak, bütün hayatlari tanimak arzusuyla yanmalisin
   Degismemelisin hiç bir seyle bir bardak su içmenin mutlulugunu
   Fakat ne kadar sevinç varsa yasamak özlemiyle dolmalisin

   Ve kederi de yasamalisin, namusluca, bütün benliginle
   Çünkü acilar da, sevinçler gibi olgunlastirir insani
   Kanin karismali hayatin büyük dolasimina
   Dolasmali damarlarinda hayatin sonsuz taze kani

   Yasadiklarimdan ögrendigim bir sey var:
   Yasadin mi büyük yasayacaksin, irmaklara,göge,bütün evrene karisircasina    
   Çünkü ömür dedigimiz sey, hayata sunulmus bir armagandir
   Ve hayat, sunulmus bir armagandir insana
                                                
                                              Ataol BEHRAMOGLU