Seni Seviyordum



Sana uzak kentlerden birinde
Zamanin bir yerinde
seni ve senli günleri animsatti aksam günesi
Onca zamanin üstünde
eskimeyen bir düsüncesin simdi
Insan animsar mi hergün ayni gözleri

Seni seviyordum ve senin haberin yoktu
Saçlarini izliyordum uzaktan
Kulaginin arkasina düsüsü ve burnun
Herkesten baskaydi iste
Güldügün zaman yukariya bakardin
Yukari kalkan basin 
Ve gülen gözlerin vardi
Ne güzeldiler
Sen bilmiyordun
Ben seni seviyordum
Kalbime sigmiyordu aklimdan geçenler
Duvarlara vitrin camlarina kaldirimlara çarpiyordu
Geri dönüyordu çogalarak
Senin sesini duydugum masalarda 
erteliyordum her seyi
Her seyi erteleyisim oluyordun
Kalp agrisi oluyordun
Birlikte soludugumuz sokak isimleri oluyordun
Mevsimler degisiyor ve büyüyorduk
Dönemeçler geçiyor köprüler gözü aliyor
Ve bazen tekin olmayan sularin üstünde atiliyorduk
Cesurduk
Ufuk çizgisi maviydi gün batimi hep turuncu
Ve kirmiziydi bütün karanfiller
Ben seni seviyordum sen bilmiyordun
Sevinçlerim oluyordum arasira
Sen hiç bilmiyordun
Sonra herhangi biri oldun
Bütün sevinçlerim bittikten sonra
Yagmurlar yagdi serin haziran aksamlari
Derken birgün uzaktan seni gördüm
Saçlarin bana inat basin her seye meydan okuyarak
Iste yine ayni
Kalbimi acitti 
her zamanki gibi
Degistik saniyordum
Ve sen yine bilmiyordun
Simdi bunlari anlatsa sana birileri
Kimbilir
Ya da bosver 
Bilme en iyisi...



Yorumlayan: iclal AYDIN