Sehirden Bir Çocuk Sevdin Yine

Savruk yillarin soldurdugu bedenime dokun 
Yine masum hirslarini sevdanin atesinde
yaktin,
sehirden bir çocuk sevdin yine
Ah! seni ona tasiyan çocuk ayaklarin
iste geliyorsun,
haylaz, vefali ellerin sehrin
dalgalarini oksuyor
Ah! seni ona tasiyan gözlerindeki susuzluk
sehirden bir çocuk sevdin yine... 

Omuzuna astigin çantani görüyorum buradan. 
Havai taragin, komik anahtarliklarin, yarim rujun, yoksul fihristinden her harften iki-üç isim, uçurumda sahipsiz birkaç tokan, gözyaslarinla parçalanmis mendillerin. 

Yaktin masum hirslarini geliyorsun
oysa bir bilsen, seni ona tasiyan sehir
saçini bagladigin iple bile alay ediyor
Ah! bir bilsen herkes tetikte;
sense böyle hesapsiz, böyle sevinçle

Ah! bir bilsen
sadece güzelligin tutuyor acimasizligin
kapilarini 

Yaktin masum hirslarini geliyorsun,
sehirden bir çocuk sevdin yine... 

                         Cezmi Ersöz