Namızsız Seni

Cemo derdin biye söylemek haram
Mıggin Tahir ile sarayım yaram
Uy dedim,bekledim nerdesen ağam
Gittin de dönmedin namızsız seni

Elimin gınası böğrümde galdı
Başımın yazması yüzümde soldi
Bende bir, ellerde dört çocuk oldi
Neye gittin gelmedin
Namızsız seni 

İki baş öküzle üç dönüm tarla
Üç kuruş beş kuruş sarıp sarmala
Kör boğaz doyardı iki lokmayla
Alaman neyine 
Namızsız seni, hee

He arada bir mektubu da geliyir
Eşe dosta selam sabah ediyir
Anasının ellerinden öpiyir
E beni unuttun mu 
Namızsız seni

Ahmo sorar ”aney babam hanidir”
La bu dünya da bizim gibi fanidir
Ağam,arvat erinin sağ elidir
Ellerin gırılaydı 
Namızsız seni

Eyvana dokuma tezgahı kurduk
Her ilmeği hasretinden dem vurdum
Ben cennete değişmezken öz yurdum
Yaban ele sattın beni
Namızsız seni

He biliyem,sen orda çok ehvansın
Allah biliy kimseleri görmezsin
"Eyşo, eyşo bu can siye gurban" der idin
Canın çıksın emi
Namızsız seni

Uy aney uy ataşlara yaniyem
Urfa sıcak damda sabah ediyem
Yıldıza rüzgara adın veriyem
Akrep soksun emi
Namızsız seni

Yufka açtım göz göz oldu yüreği
Gazan kebabıynan kebap ciğeri
Çiğköfteye kattım derdim kederim
İsotsuz kal emi
Namızsız seni
Namızsız seni

Çok söyledim artık dilim dönmüyor
Ne bileyim cahil aklım ermiyor
Gene erim doğrusunu biliyor
Geliver artık be
Namızsız seni

Kurdun kuşun yanı yavru doluştu
Devran döndü burda her şey değişti
Ula bin yıl sonra Harran suya gavuştu
Bize de gavuşmak yok mu 
Namızsız seni.


Şiir: İLTER YEŞİLAY 

Düzenleme : Bedirhan Gökçe