MOR SALKIMLI SOKAKLAR

Seni düsündüm yine bu aksam üstü,
gelmedin Mor salkimlar sana küstü.
Umutsuz bekledim sabaha kadar,
O cok sevdigin yagmurlar bile sustu.
Seni düsündümde cildirdim yine,
kahrettim seni benden calan geceye.
Ne cok severmisim gidince anladim,
o serseri gecelerde sana agladim.

Kim bilir kac kereler cinladi kulagin,
yüregin kac kere yagmurlandi,
seviyorsan eger ayrilik niye,
kac gece cildirdin kim bilir,
sen siir gözlü sevgilim,
kim bilir kac kereler yalniz yürüdün o sokakta benden habersiz.
kac kere isayanlandi bu sarki,
bir ömür yetmedi seni sevmeye, gencligim yetmedi,
yetmedi hasretini dindirmeye onca yillar,
bu sevda bitmedi sen hala bendesin
ve hala o kirik sarkiyla sirilsiklam sesin, nerdesin....


Bu aksamda sensizligi anilara sarip ictim,
kaybettikten sonra anliyor insan,
megerse hic kimseyi senin kadar sevmemisim.
Bi dönsen en güzel yerinde biten o ruya yeniden yasanir,
istesen yildizlari sermezmiyim ayaklarina,
geldigin yollara toz olmazmiyim.
Yine safak söküyor, uykularimi unuttugu gözlerim yine tavanda,
Ne vardi diyorum bi dönseydi son anda,
sarjörüne hasret sürgün sazim,
simdi hüzün isgalinedyim ve ben hala Mor salkimli o sokakta,
biraktigin yerdeyim.. biraktigin yeredeyim.


Seni düsündümde cildirdim yine,
kahrettim seni benden calan geceye.
Seni sordum yastigima, seni sordum bos odama
hesap sordum yumrukladim duvarlari.

Mor salkimli o sokata ellerimi tut
ve sana bütün söylediklerimi unut.
Yeni bir ask dogacak nefretin küllerinde,
Yeniden baslayabiliriz kaldigimiz yerden.
Bu siiride sana okuyorum dinliyorsun biliyorum,
Belki duymak istersin seni cok seviyorum...
Seni hala cok seviyorum............

Sair: Fatih KISAPARMAK
Yorumlayan: Sebnem KISAPARMAK