Hastane Önünde Incir Agaci



Çocuklugumun yokluk yillariydi
Her sey için uzun uzun bekledigimiz yillar
Karanlikta oturturduk geceleri
Mum isiginda anlatirlardi
Acikli hayat hikayeleri
Iki elim yanaklarimda usul usul aglardim
Yalniz kalmis gurbet gelinlerine
Çocuk kalbim dua ederdi
Türkülerle evimize gelen geçmislerine 
Annemim sesiyle dinlemistim bunlardan birini

Ismi neydi acaba
hastane önündeki agaca aglayanin
Fikriye mi yoksa Kiraz mi Hacer mi Fidan mi
Neydi çare bulunmaz hastaligi
Neden kimse yoktu
Neden kendi omuzladi 
Bastabibin ona fisildadigi aciyi
Yoktu bu sorularimin cevabi
Belli ki kendiyle bir basina kalmis
Ince ince yakmisti bu agidi


Çocukken bir tek ince hastaliktan ölünür sanirdim 
Dilini ve yönlerini bilmedigim bir ülkede
Metrolarin rüzgarlarinda anladim
Hasretten de ölüne bilinecegini
Ve gördügüm her bos alana
Eksiksiz çizebilecegimi
Özledigim her bir seyi

Beni yabanci sayarken
Aslinda bana yabancilarin yüzlerinde tanidim 
Kendimle bir basima kalmayi
Çocukken bir tek ince hastaliktan ölünür sanirdim 
Hasretten de ölünürmüs 
Anladim...

Yorumlayan: iclal AYDIN