An Vardır 

AN VARDIR 
An vardır bir ömür yaşanamaz!
An vardır yaşanır!
Bir ömür unutulamaz.
Zaman bir tilkidir,kurnaz ve kaçak.
Kaçan zamanın götüremediği silinip giden mekanlara inat,
yaşayan ve yaşatılan anlar vardır.
Zaman kaçsa da dörtnala,
Zaman bütün kolpalarını çekse de,
Yaşandığı yerde sonsuza dek,
Yaşayanları bekleyen anlar vardır!
Kimi zaman,
‘’Biter mi bu acılar’’dediğin halde biten.
Bitmemesi için dua ettiğin halde biten,
Mutlulukların yaşandığı anlar.
Sigaranı çekme öyle,o sigara o sigara değil.
Yakmaz genzini
Çaydan çekdiğin yudumlar da değişmiş?
Garsonlar üniformalı.
Adını unuttuğun kahvecinin kendi de yok,
Sabahladığın kahvehane de!
Çok oturmuştun burda ‘’hoş geldin ‘’diyen yoktu.
Az ötede oturduğun evin adresini de hatırlamazsın şimdi?
Gelen icra memurları bile unutmuştur adresi
Vay,
Yine aynı şarkı ‘’hani o bırakıp giderken beni’’
‘’vallahi hiç bırakmadım’’diye bağırmak vardı.
Bağıramazsın ki!
Efes güneşini cila yapmadın ki
Hem.. Hasan ile öbürü, kimdi?
Oysa İstanbul’da istiklal caddesinde karşılaşırdın sık sık
Hani bir gece vakti,yurdun önünde’’Bütün gözlüklülere hastayım ulan’’diye nara atmıştı?
Neyse
O anın şahitleri de yok şimdi!
Bir de üstüne üstlük adında değişmiş
Üniformalı garson’’Sabri abi çay alırmısın’’diyor.
Mekandan olsa gerek takıldım kaldım
Oysa..oysa pasaportta veya ömerağada çay içmek vardı hesapta.
Dur gitme
Oysa neler yaşandı bu Şehirde,
Ulvi davaların dikenli yollarında ne ihanet pazarları kuruldu!
Hülasa,
‘’Dönmem bu Şehre bir daha’’ demiştin.
Döndün.
Bekli de daha çok döneceksin,dönmem sandığın dönülmezlere
Yaşadığım anlara emanet ettiğim kavgamı,
bıraktığım yerden vermeye döndüm bu şehre.
Ey anılarımın Şehri!
Ey dönmemi döndüm yapan şehir!
Bana verdiğin bir hediye dört oldu.
Şimdi yalnız değilim beş olduk.
Sıra bizde,
Bu kavganın sonu belli.
Hırpalatma istersen kendini ?
Pes et... Pes et....
Ey,
Kavgalarımın Şehri. 

Ahmet Yenilmez