Annem 

Ne hız ellerini üzdün dünyadan 
Balanı tek koyup nereye gittin? 
Nasıl yoh oluyormuş bir anda insan 
Sanki bu dünyada hiç yok imişsin.. 

Güneş gurup etti... oda garardı... 
Bir anda yok oldun sen heyanki. 
Şimdi düşünürem senden ne kaldı.. 
Gönlünde hatıran kara hal kibi... 

Meni boya başa getirdin anne 
Bize borçlu bildik her zaman seni 
Sen meni dünyaya getirdin anne 
Mense yola saldım, dünyadan seni... 

Sen meni beşiktenmi çalmışsan
Ninni çalsam sana ben de mi? 
Senin şirin şirin ninnilerini 
Sana gaytarayım cenazende mi? 

Uykun şirin olsun diyerdin mene 
Uykun şirin olsun deyimmi sene
Gerek men başına dönüm dolanım, 
Meni hayat için hep uyutanım...
Söyle ölümçün 
Nasıl uyutayım seni men bugün? 

Bu nasıl dünyadır anlayamam ben, 
Cilvesi cürbecür, rengi cürbecür 
Dün öz nefesiyle seni insiden 
Bugün buza dönüp, tasa dönüptür 

Bu nasıl dünyadır... 
İnsanoğlunun 
Hayali göktedir kendi yerdedir... 
Sağken omuzunda hayatın yükü 
Ölende ceseti çiğinlerdedir... 
Bu nice dünyadır. Bu nice dünya 
Ölüm hakikat hayatın rüya 
Derdimin gamımın ortagı sendin 
Niye yüz çevirdin ya niye menden? ... 
'Derdin bene gelsin diyerdin hani 
Niye dert ekledin derdime ya sen 


Annem, kimse seni darıltamamıştır, 
Men seni darıltan kadar. 
Şimdi kime açsam derdimi bir bir 
Kim benim derdime yanar sen kadar? 
Evin her küncünde görülür yerin 
Gözüm ahtarcıdır anne ey anne 
Ninem hani diyor küçük azerim 
Ne cevap verem ey anne 
Bilmem bilmem bilmem bu ölüm nedir 
Ha sen hayatta iken
Nefesin ey annem hala evdedir 
Kendin yer altında taşa dönmüşsün 

Bögün..bögün yedin oldu annem... 
Yedi gün bizimle beraber ağlar odalar
Sene yalnız sene demek için 
Gönlümde bilsen ne kadar sözüm var... 

Kimleri çağırak bugün yediye
Halalar bacılar soruyor mene
Anneme soralım o bilir diye
Men üz tutuyorum, senin odana

Annem, Annem ısmarlandın anne torpağa 
Bu ölüm sineme çekti dağ benim 
Sen benim arkamda benzerdin dağa 
Sanki de arkamdan uçtu dağ benim...

Kızımın adıdır senin öz adın
Buda göz dağıdır bana bu günde
Son defa sen mene bakıp ağladın
Suretin mezara gitti gözümde

Ömrü başa vurdun altmış yaşında 
Altmışın üstünde durup yaşında 
Artık senin için durduğu zaman 
Ölüm menim beni için dolaşır 
Gün olur akşam... 
Vakit geçer sen benden uzaklaşırsın 
Men sana gün begün yakınlaşırım...

Annem öz ismini kızıma verdi.
Annem torununu çok istiyerdi.
Küçük torununu koyup yerinde,
Annem tam sakince dünyadan getti
Kızımın meyilli nazarlarında
Annemi görüyrem
Annem şimdi,

Torun ninesine benziyor aynı
Büyüyor yüceliyor yılba yıl gızım
Yeniden büyüyor annem yeniden
Annemin özüdür tam sanki kızım

Hayat kendi garip sılardan
Bize renkli renkli muciz gösterir
Kızımı ismiyle çağırmıyrem men
Ey anam diyiyrem

Oda hayır deyir
O menim annemdir.
O menim annem.
Ancak bir farkı var bunu yansımakta
Bir vakit annem mene caaan caaan diyerdi
Şimdi men anneme caaan caaan diyiyrem

Bir vakit annem meni çok istiyerdi
Şimdi men annemi çok istiyrem
Men annemi çok istiyrem.

Şiir: Bahtiyar Vahapzade / Müzik : Gündoğar
Söz : Bedirhan Gökçe / Solist : Gökmen